در بخشی از این گزارش، شمار نیروهایی که در استخدام وزارت اطلاعات ایران هستند را سی­هزار نفر بیان می­کند و اضافه می­کند «بسیاری از کارمندان وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در عملیات مخفی مشارکت دارند که در جای جای جهان انجام می­گیرد؛ از جاسوسی و سرقت فن­آوری گرفته تا بمب­گذاری و ترور». این گزارش در ادامه عنوان می­کند که «وزارت اطلاعات ایران، علاوه بر به­کارگیری روش­هایی چون قتل های زنجیره­ای، نیروهای مختلف را فارغ از ملیت و مذهب آن­ها برای انجام عملیات­ سری به­کار می­گیرد. در بین این نیروها، افراد عرب تبار، شهروندان بریتانیایی و حتی یهودیان اسرائیلی نیز حضور دارند.» همانطور که از همین بخش­های کوتاهِ ذکر شده مبرهن است، این گزارش در واقع سیاهه­ای از اقداماتی است که به زعم مقامات پنتاگون از دستگاه اطلاعاتی ایران کشف شده است. ناگفته نماند که رسانه­های مختلف جهان، به ویژه آن­هایی که با ایران دشمنی آشکار دارند بلافاصله با شعف از این گزارش استقبال کرده و آن را پوشش دادند. شبکه­های سی. ان. ان.، العربیه، رادیو فرانسه و دیگر رسانه­های معاند با جمهوری اسلامی، نمونه­هایی از این دست رسانه­ها هستند. تارنماهای ضد انقلابی همچون بالاترین، صدای آمریکا و رادیوفردا نیز همزمان با شبکه­های خبری، اقدام به پوشش وسیع این گزارش کردند. در داخل برخی رسانه­ها، با انتشار بخش هایی از این گزارش 64 صفحه­ای، آن را به نوعی اعتراف مقامات آمریکایی به قدرت اطلاعاتی کشورمان دانستند که البته با مطالعه تمام (و نه بخشی از آن) چنین برداشتی هر چند صحیح به نظر می­رسد اما این تمام حرف نگارندگان این متن نیست. در واقع تهیه کنندگان این گزارش، هدفی ورای اعتراف به قدرت اطلاعاتی جمهوری اسلامی داشته­اند. هر چند این گزارش ایران را به انواع شرارت­ها در منطقه و جهان متهم می­کند و سربازان گمنام و پاک امام زمان (عج) را مأموران ترور و بمب­گذاری در نقاط مختلف جهان معرفی می­کند، اما از سوی دیگر نمی­تواند از قدرت این نهاد اطلاعاتی کشورمان چشم­پوشی کرده و در ابتدای این گزارش اذعان می­کند که «وزارت اطلاعات ایران به عنوان یکی از بزرگترین و پویاترین مؤسسات امنیتی خاورمیانه است».

در بخش­های دیگر این گزارش، موارد دیگری نیز به وزارت اطلاعات ایران نسبت داده شده است که نگارنده با توجه به هم­راستا بودن آن­ها با موارد فوق، به جهت اختصار از ذکر آن­ها خودداری می­نماید. اما نکته­ای که اخیراً تعجب بسیاری در جهان را برانگیخت حذف ناگهانی این گزارش از روی خروجی تارنمای دولت آمریکا بود. دیوید آزبورن، مدیر بخش پژوهش فدرال وزارت دفاع آمریکا در ایمیلی در مورد علت حذف ناگهانی این گزارش می­گوید: «این گزارش بعد از آن از دسترس خارج شد که کارکنان این بخش به قسمتی از متن برخوردند که نیازمند اصلاح بوده، اما گویا در بررسی‌های اولیه فراموش شده بود.» هر چند آزبورن توضیح نداد که کدام بخش از متن این گزارش نیاز به اصلاح داشته، وعدة انتشار مجدد این گزارش را در صورت اصلاح بخش­های نادرست آن داد.

در مورد انتشار و حذف گزارش مذکور، واکنش­های مختلفی در رسانه­های مختلف جهان مطرح شد. انتشار این گزارش با محتویات بسیار رعب­آور، حداقل برای مخاطبان عام و ناآشنا به سیستم­های اطلاعاتی، در سطحی بسیار وسیع اولاً در راستای پروژة تکراری ایران هراسی است که به اذعان مقامات کاخ سفید، بخشی از پروژة منزوی کردن ایران در جهان است و ثانیاً می­تواند ابزار کمکی برای همراه کردن بیشتر مقامات کشورهای مختلف در تحت فشار قراردادن ایران در مورد پرونده هسته­ای باشد. چرا که پیشرفت­های روزافزون ایران علی­رغم اعمال تحریم­های بین­المللی می­تواند این کشورها را از همراهی بیشتر با آمریکا به منظور توقف فعالیت­های هسته­ای ایران مأیوس کند. ثالثاً می­توان چنین نیز در نظر گرفت که مقامات پنتاگون با هدف بررسی فضای رسانه­ای جهان در همراهی یا عدم همراهی با سیاست­های آمریکا به انتشار گزارش­هایی از این دست و با بازه زمانی محدود اقدام می­کنند.

بنابراین، این رخداد را می­توان بازی رسانه­ای آمریکا با نیم­نگاهی به پرونده هسته­ای کشورمان دانست و علی­رغم تأکید دیوید آزبورن بر انتشار مجدد، بعید به نظر می­رسد که این گزارش بار دیگر بر روی خروجی رسانه­های پنتاگون قرار گیرد، بلکه مقامات دفاعی آمریکا از این پس به مطالعه و بررسی تبعات و احیاناً دستاوردهای یک ماه فضاسازی این گزارش علیه ایران و وزارت اطلاعات آن خواهند پرداخت.